بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدای بسیار بخشندۀ بخشایشگر و مهربان

ستوده نامه

به مناسبت مراسم نگوداشت صدمین زاد روز استاد دانشمند و مورخ ارجمند جناب آقای استاد دکتر منوچهر ستوده در حضور دوستداران و فرهیختگان و دانشمندان و مورخان وشاعران و فرهنگیان در باغ نگارستان.

رهنورد کوه و دشت و جنگل ایران زمین                           سرو ناز عاشفی مرد ستوده گوهرین

جلوۀ ایران شناسی گسترانده در جهان                          جذب جان و دل نموده رهنمای راستین

رهنمای دانش گردشگری دانای  ما                                روشنی آورده و گوهر فشانده بهترین

آستارا تا  استارباد یادگار عشق او                                  شهر و روستا آمده از بهر او مهد مهین

کوشش او در علوم و معرفت شد یادگار                          جمله آثارش همه روشنگر ایران زمین

هر کتاب و هر رساله کشف میراث کهن                           زان جهت خط و کتابت را بود دُرّ ثمین

روز و شب کارش نوشتاری برای کشورش                        شد قلم از بهر او نون و والقلم نقش نگین

کل آثارش همه ایران و ایرانی تبار                                    در نگارش صادق القول و وفادار و امین

دیدم او را روز و شب در مرکز عرفان و عشق                    در کتاب و در فهارس پیر دانای متین

عشق او اندر نگارش ماندگار روزگار                                 زان جهت صد ساله جاویدان شده مسند نشین

خاندانش پاک دل در راستای معرفت                               همدل و همراه  او شمشیرگران نازنین

پیکر لطف و صفا و هم نشین مهربان                               هر سخن از او نشان کشف و تحقیق و یقین

درس و تدریسش محبت در علوم و در فنون                      جاذب دانشوران در بارگاه علم  و  دین

نام نیکش هر کجا ورد زبان مرد و زن                                از سویدای دلش خواند صفات عاشقین

شعر و نثر فارسی از بهر او دُرّ و گوهر                             گفت و گویش در زبان پارسی ماء معین

صف شکن گردیده در مازندران گردشگری                       هر امام زاده شده از شوق او روح الامین

جمله آثار کهن گردیده روشن بهر ما                               اسمعیلی – باطنی را داده او شهد شهین

ای بزرگ مرد این ستوده نامه ات جاوید باد                      اُسوۀ عرفان و عشقی در شمار کاملین

چشم بد دور از جمالت ای بزرگ مرد سترگ                    جشن صد ساله مبارک آمدت، ما خوشه چین

محفل فرحیختگان و نخبگان  عاشقی                             این بود جشن نگارستان  شده حصن حصین

آفتاب پاک آزادی نگر روشنگر است                                 تا تو در گردشگری هستی هدایت را رهین

بلبلان در گلشن و گلزار فکرت نغمه خوان                        تجربه اندوخته ای و گنج تاریخی مکین

ایرج افشار تو همراه تو در هر گذر                                   بر کتاب و بحث تو همواره گفتی آفرین

قلۀ البرز و دشت استارباد کهن                                      گلشن و گلزار خوشبو هست نورستان دین

آرزومندم که باشی تندرست و شادمان                           تا دو صد ساله شوی این است مرا نعم الامین

مشکل و دشواری و سختی نیازارد ترا                             هر کجایی رستم دستان و مردی آهنین

من «رها» همواره خوانم نام تو روز و شبان                       نام جاویدی همیشه زنده کردی ماء وطین

سروده : دکتر محمد حسین تسبیحی (رها)

این مطلب در شنبه ۲۹ تیر ۱۳۹۲ در ساعت ۱۰:۱۹ قبل از ظهرمنتشر شده است. این مطلب در زیر مجموعه گفته های دیگران در رابطه با منوچهر ستوده قرار گرفته است. شما میتوانید دیدگاه خود را در باره این نوشته بنویسید.