سخنرانی استاد “محمدعلی اینانلو” در مراسم نکوداشت استاد “منوچهر ستوده”
استاد،
سرانجام صد ساله شدید.
اما چه سریع،
آنچنان که ما هر چه کردیم،
حتی به گرد پایتان هم نرسیدیم.
در این نیم قرن که نیمی از یک قرن پر بار شماست
به دنبال شما بودیم، دائم.
اول به ” قلعه رود خان” رفتیم
پیرمردی گفت:
“استاد خیلی وقت پیش این‌جا بودند، رفتند.”
در پی شما به “لمبسر” رفتیم
نبودید، رفته بودید.
شتافتیم بر فراز الموت، “آشیانه عقاب”
رفته بودید.
رفتیم، از “راگا” گذشتیم، به یکی از دروازه‌های ” کاسپین” رسیدیم.
ردپایتان را پی گرفتیم.
نرسیدیم، از بس که سریع می‌رفتید.
به “گرد کوه” رسیدیم، در پای “سپید کوه”
سنگ‌های گرد قلعه‌بانان ایرانی
که زمانی بر سر دشمنان این مرز و بوم
فرو کوفته بودند آنجا بود،
اما
شما نبودید، رفته بودید.
پس از آن قله‌ها و قلعه‌های دیگر را نیز در نوردیدیم،
به شما نرسیدیم.
اکنون استاد در صد سالگی قدری درنگ کنید،
تا به شما برسیم.
کارتان داریم.
در همه زمانی که در پی شما بودیم
ستودن را آموخته‌ایم.
اکنون می‌خواهیم از شما
ستوده شدن را بیاموزیم.
محمدعلی اینانلو
از طرف بچه‌های “طبیعت”